Forum traktujące o grach RPG i fantastyce

DziQ

W nieśpiesznym rytmie dwunastu miesięcy S. King snuje opowiastkę o wilkołaku. Opowieść, która nie jest szczególnie oryginalna ani szczególnie ciekawa. Od setki tego typu książek różni ją tylko fakt napisania przez S. Kinga, i jest to chyba jedyne uzasadnienie faktu, iż książeczka ta ujrzała światło dzienne.

Wilkołaki, wampiry…zawsze były wdzięcznym tematem do snucia przerażających historii i nie dziwi, że naczelny „przerażacz” Ameryki, zdecydował się podjąć opowieść o jednym z tych stworów. Dziwi tylko dlaczego zdecydował się to zrobić w sposób, który niewiele wnosi do szeregu opowieści o wilkołakach.

Potwór opisywany przez Kinga jest wielki, groźny, morduje i pożera swoje ofiary. W swej ludzkiej postaci jest niczym nie wyróżniającym się mieszkańcem, w czasie pełni porasta sierścią…W ciągu roku swej „działalności” pozbawia życia wiele osób, by samemu zginąć z rąk śmiałka, jedynego który wierzy w istnienie stwora…
Brzmi nudno i schematycznie? Bo taka jest książka Kinga…Piszę to z bólem serca, gdyż jestem fanką twórczości literackiej tego niepozornego pana o niepokojącym spojrzeniu. Lubię jego książki, nawet opowiadanie o pralni, która zapragnęła ludzkiej krwi…Niestety ”Rok wilkołaka” jest jednym z najmniej udanych dzieł Kinga, nasuwającym jednoznaczne skojarzenia z powiedzeniem o „odcinaniu kuponów”…

Całość-obficie okraszona kolorowymi ilustracjami, o których później- nie jest ani szczególnie odkrywcza, ani szczególnie ciekawa…Nie mówiąc już o braku tego czegoś, co zawsze sprawiało, że zgaszenie światła w nocy ( po lekturze którejś z książek Kinga) i pokonanie drogi do łóżka było emocjonującym przeżyciem.

Wspomniałam już o ilustracjach- cieniutka książka naszpikowana jest dużą ilością ilustracji wykonanych przez B. Wrightsona. Oprawa graficzna ostatecznie przekonała mnie, że mam do czynienia z typowym produktem , chałturą wykonaną przez obu panów , niedbałą i w tej niedbałości aż obraźliwą…
Ale nic to, zaciskam zęby i poczekam. Poczekam, aż King postanowi podzielić się ze mną kolejną mroczna historią, i niech to będzie nawet historia napisana ewidentnie z chęci kupienia jachtu teściowej, tylko żeby tego nie było tak bardzo widać…